“Niets is zo ontspannend als groenten snijden”, aldus groentekokkin Mari Maris. De Groentebijbel van Mari Maris werd een bestseller. Het plan was aanvankelijk om haar koksbuis aan de wilgen te hangen en alleen nog groenten te gaan verbouwen. “Toen ik voor het eerst een blaadje spinazie uit mijn moestuin proefde, veranderde dat mijn leven compleet”.
‘Sympathiek’ en ‘enthousiast’ zijn woorden die opkomen na het interview met Mari Maris. Ze is vegetariër, maar is wars van het extreme gedachtegoed van sommige, in haar ogen, militante veganisten. “Ik ben ervan overtuigd dat je vleeseters niet moet vertellen hoe slecht ze bezig zijn en wijzen op hun ‘slechte’ gedrag, maar moet laten zien hoe lekker groenten zijn. Het belang van groenten kun je niet genoeg benadrukken”. Dat heeft ze dan ook gedaan met de paar duizend recepten die in haar vier kookboeken staan.
Liefde voor koken
Voordat ze hiermee begon, was ze jaren geleden te vinden in de keuken van restaurants. Op haar veertiende stond de jonge Maris al in een professionele keuken van een eetcafé en restaurant. ”Ik bood mijn hulp aan voor de woensdagavond en de weekenden. Ik had het geluk daar te werken met iemand die mijn keukenliefde zag en me wekelijks overhoorde uit het lesboek van de koksschool. Daarna liet hij me het geleerde in praktijk brengen door mij te laten koken voor het personeel. Hij (Hans Heemsbergen, red.) was, terugkijkend, ontegenzeggelijk een belangrijk persoon voor haar en haar toekomstige carrière.
Tot haar verrassing kwam ze er jaren later achter dat er geen boek over groenten bestond. En zo ontstond het idee om die te maken. Maar het lastige was dat Maris naar eigen zeggen altijd op gevoel werkt. “En nu moest ik hoeveelheden en tijden aangeven. Toch wel handig voor de lezers. Maar het vergde een behoorlijke omschakeling voor me.”
Tranen in de ogen
In Frankrijk runde ze jaren terug een restaurant. Ontstaan doordat mensen haar vroegen voor hen te koken. Een stoer besluit, gezien het feit dat vlees het belangrijkste ingrediënt van de Franse maaltijd is. En ook vanwege het heersende idee dat alleen Fransen kunnen koken. Maar haar kookkunsten, waarvan het grootste deel vegetarisch was, bleken aan te slaan. “Mensen stonden ervoor open. En konden het waarderen.” Een ontroerende ervaring had ze destijds met een gast in haar eetcafé, die drie dagen achtereen een dagschotel nam. “Hij zat met tranen in zijn ogen te eten omdat het zo lekker was. Een ervaring die me altijd bijblijft.”
Lyrisch is Maris over koken. “Koken, groenten en mijn moestuin: dat is wat ik ben. Als ik kook, ben ik intens gelukkig. Het is prachtig dat er ‘s ochtends een kratje met producten de keuken binnenkomt, en er ‘s avonds een mooi opgemaakt bordje naar de gasten gaat. Dat is geweldig. Veel mensen volgen tegenwoordig een cursus mindfulness om te ontspannen, maar voor mij is niets zo ontspannend als het snijden van groenten.” Ook stelt ze dat zelf koken niet veel moeite kost. “Mensen moeten dat beseffen. En als ze proeven, dan merken ze dat zelfgemaakt eten veel lekkerder is dan kant-en-klare maaltijden.” Een kleine keerzijde: onbevangen uit eten gaan is er niet meer bij voor Maris. “Maar ik ben zeker geen zeikerd. Als het eten met liefde is gemaakt, vind ik het al snel goed.”
Sterren met groentegerechten
Hoe denkt zij over de ontwikkeling van het vegetarisme? Zij haalt de Franse kok Alain Passard aan die in 2001 besloot enkel met groenten te koken. “Iedereen verklaarde hem voor gek. Maar zijn eigengereidheid zorgde er wel voor dat hij zijn drie sterren behield met zijn bereidingen van groenten.” Tegelijkertijd is er volgens haar nog een hoop te winnen op vegetarisch terrein. “De vleesconsumptie stijgt nog steeds, helaas.”
Maris is absoluut geen liefhebber van vleesvervangers. “Ik eet ze niet. Onder andere omdat je daarmee niet stapt uit het vaste patroon van groenten, vlees en aardappelen. Ik begrijp dat het handig is. Maar je kunt ook iets heerlijks maken met bijvoorbeeld bieten of met andere groenten.”
Echt koken
Toekomstplannen heeft Maris niet. “Alles is tot nu toe organisch gegroeid. Ik weet nooit van te voren wat ik ga doen. De enige droom die ik heb is om op een binnenvaartschip te koken. Lijkt me heerlijk.” En ze geeft een primeur: in oktober komt haar nieuwe kookboek uit. “Ook écht koken hoeft echt niet lang te duren. Dat laat ik hiermee zien.”
Ben jij benieuwd naar de kookboeken van Mari Maris, of heb jij er al één in je bezit? Laat het ons weten in een reactie, op Instagram of Facebook. Wij zijn benieuwd!
Reactie verzenden