Een idealistische vrouw met een passie. Zo mag Lisette Kreischer zeker genoemd worden. Met haar boeken probeert ze de lezer te verleiden tot het eten van smaakvolle, plantaardige gerechten. “Ik sta met één been in de gewone wereld, en met één been in mijn eigen wereld. Zo voelt het.”
Van jongs af aan
Lisette Kreischer was van jongs af aan al geïnteresseerd in voeding en las alle etiketten die er op de voedselverpakkingen te vinden waren. Rond haar tiende werd ze vegetariër; op haar twintigste veganist. Die overstap ging geleidelijk. “Ik schok er erg van te leren hoe de zuivelindustrie te werk gaat. Zuivel werd daarom verbannen uit mijn voedingspatroon”. Ze koos nog even voor biologische kaas, zonder dierlijk stremsel, totdat haar kaasboer zei dat ze dan net zo goed kon stoppen met het eten ervan. Dat deed ze.
“Elke dag doet het me pijn hoe we met dieren omgaan.”
Voedingspatroon veranderen
Een paar jaar eerder kwam ze in contact met een veganistische activistengroep. Ze leerde daar veel van, maar op die manier te werk gaan, bleek niet haar ding. Haar ambitie zit meer in het veranderen van voedingspatronen middels het schrijven van boeken, waarvan ze er verschillende op haar naam heeft staan. Dat is haar podium om ideeën uit te dragen. “Ik besef dat ik niet altijd in een comfortabele positie zit, omdat ik geen makkelijke boodschap heb voor velen. Maar makkelijk hoeft het niet te zijn.”
Mensen informeren
Wat Kreischer typeert is dat ze niet tegen zaken ageert, maar samen wil werken en denken met andere actoren. “En we moeten vooral samenwerken met de aarde.” Die gaat in haar ogen hard achteruit. “Wat mij boos maakt, is dat veel bedrijven niet het juiste verhaal over voeding vertellen. Eén ding daarvan is dat mensen niet zonder vlees of zuivel zouden kunnen. Dat is absoluut onwaar.” Wat haar drijft, is mensen informeren zodat ze weten wat ze in hun mond stoppen. “Naast ademen en water, is voeding iets waar we niet zonder kunnen. Goed dat de discussie over voeding open wordt gebroken.”
Kwaliteit veganistische keuken
Van de kwaliteit van de veganistische keuken is Kreischer niet geheel onder de indruk “Begrijp me niet verkeerd. Ik voel me dankbaar voor wat er al is, maar het aanbod en de kwaliteit mag zeker uitdagender en absoluut omhoog.” Een positief voorbeeld noemt zij haar vriendin Maartje Borst, die in Amsterdam een veganistische lunchroom heeft. “Ik besef dat ik niet onpartijdig ben, maar zij kookt heel lekker voor iedereen. En alles is plantaardig. Die kant moeten we op. Niet te ingewikkeld, maar wel goed op smaak en van hoge kwaliteit.”
Veganistisch aanbod
Toch vindt Kreischer dat de keuze voor een plantaardig eetpatroon niet afhankelijk mag zijn van de aanwezigheid van een goed veganistisch aanbod zoals Amsterdam heeft, waar zij woont. “Het gaat er uiteindelijk niet om of veganistisch eten makkelijk. Het gaat om het waarom erachter. Waarom zou je voor de plantaardige keuze kiezen? In mijn ogen is de plantaardige keuken de meest vriendelijke keuken voor mens, dier en aarde. Die keuze moet eerst gemaakt worden, wil het een duurzame verandering tot gevolg hebben. Lekkere keuzes kunnen wel bijdragen natuurlijk. We moeten toe naar een maatschappij waarin het stoer is om veganistisch te eten. Ook voor mannen.”
Haar omgeving
Kreischer groeide zelf op in een dorp, waarin veganistisch eten niet gangbaar was. “Ik leidde geen teruggetrokken leven en wilde mensen meenemen in mijn keuzes. Maar stond open voor ideeën van anderen. Dat sprak mensen aan.” Haar moeder werd op haar vijftigste vegetariër en eet nu zo goed als veganistisch. En haar vader vindt ze ook een mooi voorbeeld. “Hij eet wat hem aangeboden wordt. Soms is dat veganistisch, soms niet, maar hij sluit zijn ogen niet voor het dierenleed in de maatschappij. Hij heeft er verder geen oordeel over, maar vindt veganistisch eten prima en het doet hem goed te weten dat er geen dierenleed voor heeft plaatsgevonden. Grappig te zien dat er ook bij hem een evolutie heeft plaatsgevonden.”
Veganistisch evolutie
Die evolutie zouden meer mensen moeten doormaken, concludeert ze. “Veel mensen kiezen voor een snelle, goedkope hap. Ze gaan slecht met eten om en geloven wat ons is wijsgemaakt. Gelukkig verandert het bewustzijn langzaam de goede richting uit.” Kreischer vraagt zich tenslotte af waarom wij ons als mensen boven dieren plaatsen en menen dat we die mogen opeten. “Dieren staan in dienst van de mens? Dat is een menselijke opvatting en wat mij betreft ‘not a fair play’”.
Lisette Kreischer
Kreischer heeft verschillende publicaties op haar naam staan. Dit jaar volgen er nog drie:
The Plant Pharmacy (maart)
Ecofabulous koken in alle seizoenen, herdruk (april)
Man.Eat.Plant. (september)
Info: www.lisettekreischer.com
Wat vind jij van Lisette Kreischer’s opvatting? Laat het ons weten in een reactie op de website, Facebook, Instagram of Twitter. We zijn benieuwd!
Reactie verzenden